18 lipca 2014 roku rusza szósta już edycja Festiwalu Gdańsk Dźwiga Muzę! W programie trzy dni prawdziwego święta tańca i muzyki! 10 światowej klasy tancerzy, 33 godziny warsztatów w trzech strefach tanecznych: Street Styles, Power of Flava, Art Of Dance. Hip Hop, Afro Hip Hop, Dancehall, Popping, Locking, Wacking, Krump, Vogue z udziałem wybitnych, utalentowanych tancerzy. A wieczorami, na dużej scenie plenerowej, począwszy od piątku do niedzieli, 14 koncertów muzycznych! Wśród zaproszonych gości gwiazda zagraniczna - legendarny szwedzki zespół hiphopowy Looptroop Rockers!
Pierwszego dnia Festiwalu na scenie pojawią się m.in.: powracający po wyjątkowo długim oczekiwaniu Kaliber 44, poznański Pięć Dwa (dawny Pięć Dwa Dębiec) z materiałem z nowej płyty N.E.O, Sokół & Marysia Starosta, Luxtorpeda oraz zwycięzcy ostatniej edycji popularnego muzycznego talent show zespół Shata QS.
W sobotę po godzinie 20:00 usłyszycie: kolaborację Raka (Dwazera) i Hadesa (HIFI Banda) czyli RH-, ośmioosobową grupę muzyków, poruszających się w szeroko rozumianych ramach muzyki hip-hop czyli Bisz (B.O.K), wzbudzającego kontrowersje polskiego rapera, producenta muzycznego oraz DJ'a Piotra Szmidta - znanego jako Ten Typ Mes oraz gwiazdę zagraniczną Festiwalu - legendarny szwedzki zespół hiphopowy Looptroop Rockers!
Wśród polskich gwiazd rockowego koncertu niedzielnego nie zabraknie jednego z najlepszych polskich zespołów koncertowych - zespołu HEY, wyjątkowego rodzinnego projektu muzycznego WAGLEWSKI FISZ EMADE, Huntera z towarzyszeniem chóru Kantata, niezwykle żywiołowego i kolorowego zespołu ŁĄKI ŁAN a także promującego nową płytę "Safari" zespołu Pustki.
organizator Festiwalu Gdańsk Dźwiga Muzę - Scena Muzyczna Gdańskiego Archipelagu Kultury
GDAŃSK DŹWIGA MUZĘ to międzynarodowy, jedyny w Polsce i drugi w Europie, Festiwal w całości poświęcony kulturze tańca i muzyki.
Od czterech już lat w okresie wakacyjnym Plac Zebrań Ludowych w centrum Miasta Gdańska, zostaje przekształcony w miasteczko festiwalowe z trzema strefami tanecznymi, strefą regeneracji, muzyczną sceną główną, dance parkiem, wypełniając się kilkutysięcznym tłumem miłośników różnych współczesnych stylów tanecznych, twórców i fanów street art'u i muzyki z całej Polski i z zagranicy.
Magię tego wydarzenia i miejsca tworzą młodzi ludzie, emanujący niezwykłą energią i radością, płynącą z autentycznej pasji jaką jest dla nich taniec i muzyka.
Główną atrakcją Festiwalu jest dwudniowy cykl warsztatów tanecznych, podczas których oddajemy do dyspozycji gości Festiwalu trzy profesjonalnie przygotowane namioty taneczne podzielone na sekcje tematyczne. Wychodząc z założenia, że taniec to nie tylko pasja, ale również sztuka, kultura i styl bycia, tworzymy z myślą o młodych ludziach przestrzeń wymiany ich doświadczeń i umiejętności, dając im możliwość bezpośredniej współpracy z prawdziwymi autorytetami tanecznego świata. Do tej pory gościliśmy choreografów m.in. ze Stanów Zjednoczonych, Francji, Japonii, Algierii.
Zwieńczeniem każdego dnia Festiwalu jest wieczorny koncert polskich i zagranicznych gwiazd muzycznych na dużej scenie plenerowej.
Looptroop Rockers to legendarna już hiphopowa grupa pochodząca ze szwedzkiego miasta Västeras, której początki sięgają wczesnych lat 90'tych. Jej założycielem jest raper Promoe i DJ'a/Producent Embee. Wkrótce po jej założeniu do ekipy dołączył Cos.M.I.C i grupa w roku 1993 wypuściła swoją debiutancką EPkę Superstars.
W latach 90-tych pojawiły się kolejne wydawnictwa EP - Threesicksteez (1995), From The Wax Cabinet (1996), Punx Not Dead (1998). W 1998 roku Looptroop otworzył swoją własną wytwórnię David Vs. Goliath (DVSG), a ich płyty były dystrybuowane przez punkrockowy label Burning Heart Records. W 2000 roku ukazał się przełomowy w karierze zespołu Modern Day City Symphony, album który zawierał kultowy już dziś utwór - Long Arm of the Law, będący krytyką szwedzkiej policji. Z tego powodu materiał praktycznie nie istniał w mediach.
W 2001 roku, Promoe, wydając album Government Music, rozpoczął swoją karierę solową. Trzy lata później, w 2004 roku, również Embee wypuścił swój własny krążek zatytułowany Tellings From Solitaria, który otrzymał szwedzką nagrodę Grammy za najlepszy album hiphop/soul. Mimo zaangażowania w solowe projekty członków zespołu, Looptroop nie zaprzestał swojej działalności, czego dowodem są albumy The Struggle Continues (2002) i Fort Europa (2005). Drugi z albumów wywołał wiele kontrowersji w mediach singlem o tym samym tytule, ponownie mocno krytykując, tym razem politykę imigracyjną Szwecji. W 2007 roku grupę opuścił Cos.M.I.C a przy wydaniu kolejnego albumu nazwa grupy została zmieniona z Looptroop na Looptroop Rockers. W kwietniu 2008 roku ukazał się kolejny krążek - Good Things, gdzie znalazły się nagrania z udziałem takich muzyków jak Rakaa Iriscience (Dilated Peoples), Cunninglynguists, Timbuktu i Adama Tensta. Kolejne albumy grupy - Professional Dreamers ukazały się w 2011 roku i Mitt hjärta är en bomb w 2013 roku. Ten ostatni w całości został nagrany w ojczystym języku członków grupy. Obecnie w skład grupy wchodzą Promoe (Marten Edh), Supreme (Mathias Lundh-Isen), Embee (Magnus Bergkvist) oraz CosM.I.C (Tommy Isacsson).
Zespół, którego nikomu nie trzeba już przedstawiać! Jedna z najlepszych grup koncertowych w Polsce, od ponad 20 lat utrzymująca się na szczytach popularności. Od 1992 roku ich twórczość to przede wszystkim znakomite kompozycje muzyczne opatrzone poruszającymi i szczerymi tekstami Katarzyny Nosowskiej, które szybko zjednały sobie publiczność. Pierwsza płyta Hey'a "Fire" wydana w 1993 roku jest dziś jedną z najmocniejszych pozycji kanonu polskich albumów rockowych. Kolejne studyjne wydawnictwa Hey'a to: "Ho!" (1994), "Heledore" (EP, 1995), "?" (1995), uznawana przez wielu fanów za najlepszy album w historii grupy. Kolejne to "Karma" (1997) oraz "Hey" (1999), po wydaniu którego zespół opuścił jego współzałożyciel i lider Piotr Banach. Zastąpił go gitarzysta Paweł Krawczyk (wcześniej m.in. Ahimsa i Houk), który doskonale wkomponował się w zespół, czego dowodem była płyta "[sic!]" (2001). Krążek przyniósł kilkanaście doskonałych piosenek, powrót na listy przebojów i renesans popularności Hey'a.
Zorganizowaną z okazji 10-lecia istnienia zespołu trasę koncertową podsumował podwójny album "[koncertowy]" (2003). W tym samym roku został wydany premierowy album "music, music", na którym Hey zaproponował dość eksperymentalne kompozycje nasycone elektroniką. I choć wielu twierdziło, że zespół zbyt daleko odszedł od swoich korzeni, to jednak frekwencja na trasie promującej to wydawnictwo potwierdziła, że publiczność doceniła również nowe pomysły muzyków. Kolejny studyjny album "Echosystem" (2005) jest zdecydowanie bardziej gitarowy i melodyjny niż poprzedni, a momentami wręcz przebojowy. Kilka miesięcy po jego premierze ukazało się DVD "Echosystem", zawierające paradokumentalny film przedstawiający pracę zespołu nad płytą. We wrześniu 2007 w warszawskim Teatrze Roma odbył się koncert z cyku MTV Unplugged. Nowe aranżacje piosenek, wyśmienici goście i rozbudowane instrumentarium sprawiły, że znane piosenki Hey'a zyskały zupełnie nowe oblicze. Koncert wydany w formie CD i DVD stał się jednym z bestsellerów roku 2007. Krótko po tym wydarzeniu zespół zagrał kolejną jubileuszową trasę - "92-07", tym razem z okazji 15. urodzin.
Wśród wielu nagród, jakie zespół otrzymał, muzycy bardzo sobie cenią "Złotego Bączka", którego otrzymali na Przystanku Woodstock za najlepszy koncert na festiwalu w 2004 r. Wyboru dokonali uczestnicy imprezy. Warto również wspomnieć, że Hey i Katarzyna są najczęściej nominowanymi artystami w historii nagród Fryderyk, a zdobyli ich w sumie 23! Na jesieni 2008 roku odbyła się trasa koncertowa "Hey MTV Unplugged".
Początek roku 2009 upłynął pod znakiem pracy nad nowym albumem, którego część instrumentalna została zarejestrowana w miasteczku westernowym w Sarnowej Górze, a wokale w studio Fonoplastykon we Wrocławiu. Płyta zatytułowana "Miłość! Uwaga! Ratunku! Pomocy!" ukazała się 23 października 2009 roku i pokryła się podwójną platyną za sprzedaż w ponad 60 tysięcy egzemplarzy. Kolejne wydawnictwo zespołu to album "RE-MURPED!" z maja 2010 roku zawierający zremiksowane wersje piosenek z krążka "Miłość! Uwaga! Ratunku! Pomocy!". Remiksów podjęli się m.in. Andrzej Smolik, Rawski, Plastic oraz Bueno Bros. W tym samym roku zespół wziął udział w projekcie "Najmniejszy Koncert Świata", podczas którego wystąpił dla 20 słuchaczy w podkrakowskim Alvernia Studios. W grudniu zapis tego koncertu ukazał się na DVD.
Także w grudniu Hey zagrał kilka wyjątkowych koncertów podczas minitrasy "Re-edycje". Koncertów wyjątkowych, bo zainspirowanych reedycjami pierwszych albumów, które po kilkunastu latach od swojej premiery, ponownie pojawiły się na rynku. Na program koncertów złożyły się głównie utwory z płyt: "Fire", "Ho!", "?" i "Karma". Gościem trasy był duet Bueno Bros - autorzy kilku remiksów, które znalazły się na "RE-MURPED!".
W 2012 roku zespół współpracował z Marcinem Zabrockim, kompozytorem i multiinstrumentalista znany m.in. ze współpracy z grupami: Biff, Pogodno i Mordy. Wiosna i lato tego roku zespół spędził pracując nad materiałem na nowy studyjny album. Premiera płyty zatytułowanej "Do Rycerzy, do Szlachty, doo Mieszczan" miała miejsce w listopadzie 2012 roku. Pierwszym singlem promującym to wydawnictwo była piosenka tytułowa, a kolejne single to "Co tam?" i "Podobno".
Kompozytorem większości piosenek jest Paweł Krawczyk, którego wsparli: Katarzyna Nosowska, Marcin Zabrocki, Jacek Chrzanowski. Teksty są autorstwa Katarzyny Nosowskiej - z wyjątkiem jednego, który napisała i zaśpiewała Gaba Kulka. Jeśli wsłuchamy się w teksty, okaże się, że to być może najbardziej pozytywna płyta Hey'a. Katarzyna Nosowska patrzy na świat ze spokojem, śmiało przygląda się życiu i zachodzącym w nim zmianom.
Na przełomie marca i kwietnia br. HEY zagrał serię koncertów Unplugged. Na potrzeby tej wyjątkowej trasy skład zespołu został poszerzony o 5 muzyków. Znane utwory HEY'a zyskały nowe akustyczne aranżacje, a wśród gości na scenie pojawiła się Agata Kulesza. Po raz kolejny trasa osiągnęła ogromny sukces, wszystkie koncerty odbyły się przy pełnych salach.
Po 5-ciu latach od wydania Platynowej "Męskiej Muzyki", w październiku ubiegłego roku, z nową płytą zatytułowaną "Matka, Syn, Bóg", powrócił projekt Waglewski Fisz Emade. Ponownie spotkały się twórcze głowy Rodziny Waglewskich by stworzyć muzykę, koło której nie można przejść obojętnie.
Sam tytuł płyty zapowiada, iż wypowiedź artystyczna dotyczyć będzie spraw ważnych ale w wielu przypadkach potraktowanych z dystansem charakterystycznym dla Waglewskich.
Producentem muzycznym albumu jest EMADE, który także gra we wszystkich utworach na perkusji. Słowa napisali Fisz (głos, gitara basowa) i Wojciech Waglewski (głos, gitary). Kompozycje w większości należą do Wojciecha Waglewskiego. Gościnnie na płycie pojawili się m.in. Miłosz Pękala - wibrafon - grający m.in. z zespołem Mitch&Mitch, wokalistka duetu Rebeka - Iwona Skwarek - głos, Mariusz Obijalski - fortepian (Tworzywo, Natu), Stefan Wesołowski - instr. smyczkowe.
"Tym razem jest to płyta wymyślona wspólnie...zespołowo, ponieważ od czasu poprzedniej płyty będącej jednorazowych projektem, powstał zespół Waglewski, Fisz, Emade...W związku z tym Większa dojrzałość i większa spójność materiału. Po ukończeniu i przesłuchaniu całości, nie mogliśmy oprzeć się wrażeniu, że to najbardziej osobisty, najgłębszy i jednocześnie najprawdziwszy materiał biorąc pod uwagę wszystko to, czego dokonaliśmy do tej pory..." - tak o nowej płycie WFE mówi Wojciech Waglewski.
Jeden z najpopularniejszych zespołów hip-hopowych oraz legenda polskiego rapu. Grupa powstała w 1994 roku w Katowicach z inicjatywy nastoletnich raperów, braci Michała Martena znanego jako "Ś.P. Brat Joka" i Marcina Martena występującego pod pseudonimem "Lord MM Dab". Wkrótce potem do zespołu dołączył Piotr Łuszcz występujący jako "Mag Magik I". W 1996 roku grupą zainteresował się Sławomir Pietrzak, właściciel firmy S.P. Records.
Grupa zadebiutowała w 1996 utworem pt. "Do Boju Zakon Marii", który ukazał się na pierwszej składance S.P. Tego samego roku ukazał się także debiutancki album studyjny formacji zatytułowany "Księga Tajemnicza. Prolog". Wydawnictwo cieszyło się dużą popularnością i uznaniem wśród krytyków jak i fanów, sprzedając się w nakładzie 100 000 egzemplarzy. W listopadzie 1997 roku na kompilacji Hip-Hopla został opublikowany utwór pt. "A może tak, a może nie", który był zapowiedzią drugiego albumu grupy. W 1998 roku ukazał się drugi album zespołu pt. "W 63 minuty dookoła świata". Materiał stanowił odejście od wcześniejszej konwencji hardcore psycho rapu. Wydawnictwo było promowane utworem "Film", do którego został zrealizowany teledysk. Utwór był także notowany na listach przebojów Polskiego Radia Szczecin i Programu Trzeciego PR. Drugi album grupy również cieszył się powodzeniem, uzyskał on wkrótce status złotej płyty. Tego samego roku od grupy odszedł Piotr Łuszcz. Również w 1998 roku oficjalnym członkiem formacji został Sebastian Filiks znany jako "DJ Feel-X".
W 2000 roku ukazał się trzeci album Kaliber 44 zatytułowany "3:44". Popularność pochodzącego z płyty utworu "Konfrontacje", notowanego na listach Polskiego Radia nie miała jednak przełożenia na sukces komercyjny trzeciego wydawnictwa. Nagrania zadebiutowały na 49. miejscu zestawienia OLiS, z którego wypadły po tygodniu. Pod koniec 2000 roku samobójstwo popełnił były członek formacji Piotr "Mag Magik I" Łuszcz. Wkrótce potem Michał "Joka" Marten wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Marcin "Abradab" Marten podtrzymywał działalność koncertową zespołu do 2003 roku, kiedy to podjął się solowej działalności artystycznej. Niespełna rok później ukazał się solowy debiut rapera pt. "Czerwony album". W międzyczasie, niespełna po trzech latach do ojczyzny powrócił Michał "Joka" Marten. Kolejne lata przyniosły sporadycznie grane koncerty braci Marten. Aż do teraz! Zespół Kaliber 44 powraca. I to w wielkim stylu. Sporo zamieszania wywołał ubiegłoroczny koncert zespołu podczas Openera z pełnym zespołem muzycznym. To wyznacznik nowej formy zespołu - wszystkie koncerty grane będą w taki sposób.
Konsekwencją zainteresowania powrotem grupy było wydarzenie bez precedensu w Polsce - po 13 latach od wydania płyty "W 63 minuty dookoła świata" wróciła ona na listę najlepiej sprzedających się płyt w Polsce publikowaną przez ZPAV. Zespół rozpoczął pracę nad muzyką i tekstami do nowej płyty, której premiera planowana jest na jesień 2014 roku. Równocześnie wspólnie z firmą SP Records dopracowano edycję pierwszych trzech płyt zespołu na płytach winylowych.
Jako autor tekstów Ten Typ Mes zawsze stawiał na kontrowersję i bezpośredniość, jako MC - na technikę i rewolucyjną formę. Jego wokalne wycieczki w stronę g-funku i punk rocka dały mu miano najbardziej rozśpiewanego rapera w Polsce. Mes - Piotr Szmidt skomponował i wyprodukował też kilka swoich szlagierów, m.in. "List", "Jak to?!" czy "Patrzę w rachunek". Rozwiązania na granicy regularnego koncertu i performance'u (promując płytę z Lepszymi Żbikami Mes występuje w masce kota, a jego DJ w masce dzika) wyróżniają "gigi" Mesa pośród konkurencji. Jego stała publiczność z Polski i zza granicy regularnie śledzą trasy koncertowe zespołu, od małych klubów, po duże ogólnopolskie festiwale muzyczne takie jak Coke Live Music Festival czy czeski Hip Hop Kemp. Ten Typ często zmienia wizerunek sceniczny intrygując żądnych zaskoczenia fanów i wprawiając w osłupienie sceptyków - z Flexxipem straszył łysą głową, przy promocji solowych płyt stawiał na marynarki i emploi przepitego poety czy też inspirował się kalifornijskimi alfonsami podczas prac nad g-funkowymi albumami formacji 2cztery7.
Kreatywność Szmidta wykracza poza studio i scenę - w 2008 roku nagrał "My", jeden ze swoich największych hitów. Pionierski w formie utwór w całości zarejestrowano na jednej z warszawskich ulic. "My" jako singiel, pomimo szumu samochodów w tle i surowego brzmienia, promował album "Zamach na przeciętność" i stał się hitem muzycznego portalu youtube.
Współpraca z jazzmanami - od Andrzeja Dąbrowskiego począwszy, przez Zbigniewa Jakubka po Monikę Borzym, ekspertami od elektroniki takimi jak Kixnare, Adam Peter, Lower Entrance, Auer, rocka: Olaf Deriglasoff, The Lunatics i oczywiście hip hopu od Łony i Piha, po Emade i Noona nie skończyła się dla Mesa rejsem w mainstream. Ten Typ Mes to wciąż artysta, który mimo złotej płyty na koncie ("Kandydaci na szaleńców" 2011) nie "straszy z lodówki"; obrał ścieżkę przemyślanej promocji w wyselekcjonowanych mediach, a jego twórczość odkrywają dla siebie nowe pokolenia odbiorców.
BISZ (B.O.K)
B.O.K Band to dość duża, bo aż ośmioosobowa grupa muzyków, indywidualności, artystów i instrumentalistów, swobodnie poruszających się w szeroko rozumianych ramach muzyki hip-hop. To możliwie najkrótsza charakterystyka zespołu, którego jednak nie da się tak łatwo zaszufladkować lub przypisać do konkretnego nurtu muzycznego.
Dziś B.O.K to jedyna grupa na polskiej scenie hiphopowej, która na stałe pracuje i koncertuje w tak szerokim instrumentalnym składzie. Zespół powstał w 2007 roku jako trzyosobowy, stricte hiphopowy zespół, a jego założycielami byli działający do tej pory solowo lub w innych projektach: raper Jarek "Bisz" Jaruszewski, producent muzyczny Rafał "Oer" Skiba oraz wokalista i instrumentalista Karol "Kay" Tomas. Pod nazwą "BiszOerKay" w 2008 roku wydali swój pierwszy wspólny podziemny album Ballady Hymny i Hity. Płyta ta została wyróżniona w konkursie WuDoo 2008 Polskiego Radia Szczecin. W tym samym konkursie, za produkcję tego albumu, Oer otrzymał tytuł i nagrodę "Producenta Roku 2008". Co więcej, "Ballady, Hymny i Hity" zostały umieszczone na piątym miejscu w rankingu serwisu Spinner: "Nielegal Roku 2008". W tym czasie do koncertowego składu zespołu dołączył Dj Paulo, który już na kolejnym albumie wydanym w 2010 roku wystąpił jako pełnoprawny członek zespołu. W tym okresie ewoluowała także nazwa grupy i płyta "Raport z Walki o Wartość" została wydana już jako B.O.K. Materiał z tej płyty został wyróżniony w konkursie Coke Live Fresh Noise, w którym spośród ponad 1000 zgłoszeń, jury, w skład którego wchodzili najlepsi polscy artyści: raper i producent O.S.T.R. oraz PLAN B - Bartek Królik i Marek Piotrowski, wybrało 10 ekip, które wzięły udział w warsztatach Akademia Coke Live Fresh Noise. "Raport z Walki o Wartość" jest to stricte hiphopowy materiał, który powstał w trakcie prac nad debiutancką płytą zespołu pod tytułem "W Stronę Zmiany...", która została wydana w 2011 roku nakładem wytwórni MyMusic.
Równolegle B.O.K rozbudowywał swój skład koncertowy poszerzając go o kolejnych muzyków. W ten sposób na przełomie lat 2011/2012 do grupy dołączyli dzisiejsi jej członkowie: gitarzysta Marcin Bartyna, skrzypek Łukasz Sylwestrzak oraz gitarzysta Basowy Michał "Bromba" Lutrzykowski. Obecny skład B.O.K Band wykrystalizował się w 2013 roku po sukcesie solowego albumu Bisza "Wilk Chodnikowy", który miał swoją premierę we wrześniu 2012 roku i w krótkim czasie pokrył się złotem. Sukces ten zaowocował ponad roczną trasą koncertową, na której Bisz występował z towarzyszeniem B.O.K (live band). W tym czasie do zespołu dołączył perkusista Arek "Pestka" Wiśniewski. W takim składzie w 2013 roku zespół zagrał ponad 80 koncertów w tym na największych polskich festiwalach: m.in. Coke Live Festiwal w Krakowie, OFF Festiwal w Katowicach, Mazury HipHop Festiwal w Giżycku a także w Czechach na jednym z największych hiphopowych festiwali w Europie, HipHop Kemp w Hradec Kralowe. Obecnie B.O.K Band pracuje nad kolejnym albumem który zostanie wydany nakładem wytwórni Aptaun Records, a jego premiera zaplanowana jest na późną wiosnę 2014 roku.
RH- to kolaboracja Raka (Dwazera) oraz Hadesa (HIFI Banda). Raku wraz z trójmiejskim składem Dwazera nagrywał i niezależnie wydawał płyty od 2002 roku. W roku 2011 ekipa wydała album w Prosto Label. Hades zadebiutował w 2000 roku w ekipie HIFI Banda, jednak kojarzony jest z udziałem w różnych projektach muzycznych. Znany jest m.in. z współpracy z DJ-em Kebsem, O.S.T.R. czy z solowych projektów.
Raperzy poznali się przy okazji nagrywania materiału do albumu "Fakty ludzie pieniądze" w 2008 roku. Rok później ekipy HIFI Bandy i DwaZera zjednoczyły się przez co powstał spontaniczny mixtape. Podczas prac nad tą produkcją Raku i Hades spędzili sporo czasu wspólnie w studiu, gdzie okazało się, że mają podobne style i muzyczne zajawki. Naturalne okazało się, że powinni nagrać coś razem i zrobili to w 2011 roku. Wówczas to powstała epka "RH-", która została dołączona jako bonus CD do limitowanej edycji solowego albumu Hadesa "Nowe dobro to zło". Połączenie stylów obu raperów zostało świetnie przyjęte przez słuchaczy, a to zachęciło artystów do kontynuowania wspólnego nagrywania. "Karty SIM" to pierwszy długogrający "owoc" tej warszawsko-trójmiejskiej kolaboracji. Wyprodukowany w całości przez O.S.T.R.'a jest albumem bezkompromisowych wersów i mocnego brzmienia, osadzonym w klimatach złotej ery lat 90-tych, lecz nie pozbawionym newschoolowych smaczków. Na płycie gościnnie udzielili się m.in. O.S.T.R., Pih, Siwers, Sarius, Sensi, Biak oraz tacy DJ-e jak Kebs, Wojak, Lolo i Eprom, Haem, Falcon1.
LUXTORPEDA
Zespół LUXTORPEDA powstał w 2010 roku z inicjatywy Roberta Friedricha gitarzysty i wokalisty znanego z takich formacji jak Acid Drinkers, Turbo, Flapjack, Arka Noego, 2Tm2,3 i KNŻ. Do współpracy muzyk zaprosił gitarzystę Roberta Drężka, basistę Krzysztofa Kmiecika, związanych wcześniej z Armią oraz z formacją 2Tm2,3 oraz perkusistę Tomasza Krzyżaniaka, znanego wcześniej z Turbo i Armii. W 2011 roku w trakcie nagrywania albumu skład uzupełnił wokalista Przemysław Frencel, raper znany z hip-hopowego duetu 52 Dębiec.
Debiutancki album zatytułowany LUXTORPEDA ukazał się 9 maja 2011 roku i jest połączeniem brzmień garażowo-punkowo-rockowych, teksty mówią o życiu każdego człowieka, o walkach, upadkach, powstaniach, ciemnościach i nadziei. Zarówno w warstwie tekstowej, jak i w muzycznej Litza i spółka są absolutnie bezkompromisowi. Zespół dał się poznać szerszej publiczności podczas Jarocin Festiwal 2011 oraz podczas 17 edycji Przystanku Woodstock 2011 a utwór "Autystyczny" wspiął się na pierwsze miejsca wielu list przebojów, między innymi w radiowej Trójce, Eska Rock i Antyradiu. W wielu rankingach i podsumowaniach muzycznych 2011 roku LUXTORPEDA uplasowała się w ścisłej czołówce niejednokrotnie zajmując 1 miejsce, chociażby wśród czytelników pism "Metal Hammer" i "Teraz Rock", gdzie została uznana za najlepszy zespół roku. LUXTORPEDA otrzymała również 4 nominacje do nagrody "Fryderyk" za rok 2011, otrzymując statuetkę w kategorii Najlepsza Płyta Rockowa. 9 maja 2012 roku ukazała się druga płyta LUXTORPEDY zatytuowana "Robaki", szybko zdobywając tak samo jak pierwsza status "złotej płyty". Drugi krążek promują teledyski do utworów "Hymn" i "Wilki dwa", ten drugi zagościł na liście Trójki PR, 6 tygodni z rzędu zajmując pierwszą pozycję, a dziesięciokrotnie będąc na pierwszym miejscu w ogólnym rozrachunku.
Rok 2012 przyniósł Luxtorpedzie występy na największych festiwalach w Polsce, u boku takich wykonawców jak Slayer, Metallica czy Machine Head, POD, Motorhead, Limp Bizkit, Sabbaton itp. Zespół otrzymał również "złotego bączka"- nagrodę publiczności największego z festiwali - Przystanku Woodstock. W roku 2013 Luxtorpeda otrzymała 3 nominacje do nagrody Fryderyki 2012 i po raz kolejny została doceniona w wielu rankingach między innymi "Teraz Rock" i "Metal Hammer".
Co się dzieje, kiedy brudny, cyniczny, często chamski, ale głęboki rap Sokoła spotyka się z łagodnym, klarownym, momentami anielskim wokalem Marysi Starosty? O tym mieli już okazję przekonać się wszyscy ci, którzy zapoznali się z materiałem z płyty "Czysta Brudna Prawda". Ich wspólny album powstawał dwa lata, jak sami mówią, bez pośpiechu, dla własnej przyjemności. Album jest podróżą od rocka przez alternatywę do elektroniki, wciąż jednak pozostając albumem hip hopowym. Marysia dodaje tam, tak rzadko spotykanego dziś, naturalnego klimatu, przypominającego najlepsze lata polskiej piosenki kobiecej z lat 70'tych. Nic w tej muzyce nie powstało na siłę, ani Marysia, ani Sokół niczego nie udowadniają. W efekcie dojrzały, dorosły rap spotyka naturalne, niewymuszone brzmienie wokalu Marysi. Płyta zaskakuje dźwiękami gramofonów. Pojawia się na niej wyśmienity Serb DJ Raid (ten od DJ Revolution) oraz czołówka polskich DJ'ów: Deszczu Strugi, Steez, Kebs, DJ B i DJ Grubaz. Muzyką zajęli się wyselekcjonowani producenci: Szwed Jimmy Ledrac (znany z produkcji Looptroop Rockers, Raptile, Curse), Niemcy Shuko i ekipa Hustle Heart (Lil Wayne, Keith Murray, Heltah Skeltah), Niemiec PH7 (Evidence, Rasco, Thermanology), Niemiec Drumkidz (Akua Naru, Blade), Kanadyjczyk Brall Beats (Stan Gets, Mayhem Morearty), Czech DJ Wich (Talib Kweli, Rasco, M.O.P.) i dwaj Polscy producenci: Magiera z White House i Siwers (JWP, Bez Cenzury). A jak prezentuje się ten duet podczas koncertu na żywo? Będziecie mieli okazję przekonać się 18 lipca roku podczas Festiwalu Gdańsk Dźwiga Muzę 2014.
Zespół powstał w Szczytnie w 1985 roku z inicjatywy gitarzysty i wokalisty Pawła DRAKA Grzegorczyka oraz perkusisty Grzegorza BROOZA Sławińskiego. W 1991 roku Hunter zarejestrował w Niemczech debiutancką płytę - "Requiem" wydaną jednak dopiero w grudniu 1995 roku. Skład Huntera tworzyli wówczas: Paweł Grzegorczyk (gitara, śpiew), Tomasz GOLIASH Goljaszewski (bas) oraz Grzegorz Sławiński (perkusja). W 1996 roku Hunter zagrał po raz pierwszy przed kilkudziesięciotysięczną publicznością podczas Przystanku Woodstock. Trzy lata później skład zasilił drugi gitarzysta - Piotr PIT Kędzierzawski. Zmiana nastąpiła również na pozycji basisty - do grupy w miejsce 'Goliasha' dołączył do składu Konrad SAIMON Karchut.
W 2001 roku do sklepów trafiło wydane własnym sumptem wydawnictwo "Live", na którym znalazło się 9 nagrań zarejestrowanych podczas festiwalu Przystanek Woodstock'96. Na początku 2002 roku, podczas koncertu charytatywnego Wielkiej Orkiestry w Szczytnie, nagrany został klip do "Kiedy Umieram...". Produkcja - zarówno w wersji audio jak i video pojawiła się w stacjach radiowych oraz telewizyjnych. "Kiedy Umieram..." zapoczątkował jednocześnie nowe oblicze zespołu, jeżeli chodzi o samą muzykę. Kompozycje zyskały ciężar i były nieco wolniejsze od poprzednich. Trzeci album "Medeis" wydany został w roku 2003.. W tym czasie do składu dołączył skrzypek - Michał Jelonek.
W latach 2003-2004 zespół zagrał dwa razy na Przystanku Woodstock, gdzie otrzymał od 200-tysięcznej publiczności - Złotego Bączka. Zostało to zarejestrowane i wydane przez firmę Złoty Melon jako pierwsze oficjalne DVD. Kolejny album "T.E.L.I..." trafił do sklepów wiosną 2005 roku, a w grudniu ukazała się jego anglojęzyczna wersja. W listopadzie 2006 grupa wydała dwupłytową kompilację zatytułowaną "HolyWood". Na płycie DVD znalazł się zapis dwóch Przystanków Woodstock (z roku 2003 i 2004), a także wiele materiałów dodatkowych. Na płycie CD z kolei zamieszczono polskojęzyczną wersję utworu "Fallen" oraz nagranie "Easy Rider" z gościnnym udziałem Krzysztofa Daukszewicza. Z końcem roku 2008 współzałożyciel Huntera - Grzegorz Sławiński opuścił grupę. W jego miejsce do zespołu dołączył Dariusz "Daray" Brzozowski (Dimmu Borgir, Vesania, Black River). W kwietniu 2009 roku ukazała się nowa płyta zespołu, zatytułowana "HellWood". W związku z tym, że tekstowo nawiązuje do ulubionych filmów zespołu powstały dwa parafilmowe klipy do piosenek Labirynt Fauna oraz Strasznik. Rok 2011 to kolejne wydawnictwo, tym razem jubileuszoweto: "HUNTER - XXV Lat Później" (2DVD/3CD), zawierające 2 koncerty, ponad 1800 zdjęć, materiał dokumentalny i archiwalny oraz videoklipy.
W tym czasie dołączył na stałe do zespołu zasilający już od dłuższego czasu podczas koncertów na instrumentach perkusyjnych Arek LETKI Letkiewicz. W marcu 2012 odbyła się kolejna trasa - ARMAGEDDON TOUR 2012 a 10 maja na lotnisku Bemowo Hunter zagrał na SONISPHERE 2012, którego headlinerem była METALLICA. Był to już drugi udział Huntera w tym festiwalu po edycji rok wcześniej z IRON MAIDEN w roli głównej. W listopadzie 2012 odbyła się premiera nowego albumu studyjnego "Królestwo" i promująca go jesienna trasa koncertowa. Album w pierwszym tygodniu sprzedaży znalazł się na 3 miejscu ogólnopolskiej listy sprzedaży OLIS. 3 sierpnia 2013 Hunter zagrał na Przystanku Woodstock dla blisko pół miliona osób, podczas którego otrzymał Złotą Płytę za album "Królestwo". 15 listopada 2013 odbyła się premiera części drugiej "Królestwa" czyli kolejnego krążka studyjnego zatytułowanego "Imperium". W pierwszym tygodniu sprzedaży album zadebiutował na #1 ogólnokrajowej listy sprzedaży OLIS, co do tej pory nigdy się jeszcze nie zdarzyło. Zespół zagrał trasę promującą nowy krążek jeszcze przed ukazaniem się płyty na rynku. Trasa pobiła dotychczasowe rekordy frekwencyjne a ostatni koncert, który odbył się w dzień premiery w warszawskim kinoteatrze Palladiu obejrzało 1600 osób. Wydarzenie to zostało zarejestrowane z myślą o kolejnym wydawnictwie DVD. W marcu 2014 zespół ruszył w trasę promującą płytę 'Imperium".
Łąki Łan to zespół, który zrodził się na Jam Sessions w warszawskich klubach. Granie na żywo mają we krwi. Proces tworzenia zawsze zaczyna się na scenie a studio jest jego dopełnieniem. Słyną z niesamowicie energetycznych koncertów. Wypracowali sobie swoje niepowtarzalne, słowiańsko - międzygalaktyczne brzmienie, które cały czas ewoluuje i zaskakuje. Bardzo istotne są teksty, pisane przez Paprodziada, które wymagają od słuchacza odszyfrowania zawartych w nich treści. Kostiumy i performance sceniczny tworzą niezapomniane widowisko, które mogli zobaczyć uczestnicy festiwali w kraju i za granicą, m.in. Tbilisi Open Air Alter/Vision, Montreux Jazz Festival, Coke Live Music Festival, Heineken Open'er Festival, Jarocin Festiwal, Przystanek Woodstock. Trzeci album grupy pt. "Armanda" ukazał się 13 listopada 2012 r. nakładem EMI Music Poland.
PUSTKI
Po trzech latach przerwy, w marcu 2014 ukazała się nowa, studyjna płyta zespołu Pustki zatytułowana "Safari". Wraz z obecnym na niej materiałem zespół zapowiedział duże zmiany w warstwie muzycznej. Przy nagraniach Pustki współpracowały z trzema producentami, co w konsekwencji zaowocowało stworzeniem bardzo oryginalnej mieszanki brzmień, o której członkowie zespołu mówią: "nowa płyta to zawsze wyzwanie, szczególnie dla takiego zespołu jak my, który nie lubi się powtarzać. Jak zwykle chcieliśmy, żeby album był inny niż wszystkie poprzednie. Tyle rzeczy wydarzyło się w międzyczasie, tyle koncertów zagraliśmy, tyle zmieniło się w życiu każdego z nas, rodziny, macierzyństwo, więc zmiany nastąpiły naturalnie. Postanowiliśmy mocniej niż kiedykolwiek postawić na piosenki, siłę melodii i tekstu. Chcieliśmy też grać w inny sposób, inaczej podejść do instrumentów i więcej pracy włożyć w produkcję płyty. Nie mogliśmy zdecydować się na producenta, więc album miksowaliśmy z trzema różnymi osobami."
Zespół został założony w sierpniu 1999 roku w Ostrówku pod Warszawą przez gitarzystę Radka Łukasiewicza i śpiewającego basistę Janka Piętkę. Pierwszego składu dopełniali klawiszowiec Łukasz Nowak, perkusista Grzegorz Śluz oraz Milena Łukasiewicz, grająca na instrumentach perkusyjnych. Jako, że próby formacji odbywały się w komórce zwanej kolokwialnie "pustkami", muzycy postanowili nazwać swój zespół - Pustki.
Zaczynali od prostego alternatywnego rocka, który zaprezentowali na debiutanckiej płycie "Studio Pustki" w 2001 roku. Album zebrał wiele pozytywnych recenzji w muzycznej prasie, a promująca go piosenka "Patyczak" zyskała status alternatywnego przeboju.
PIĘĆ DWA
Polska grupa z pogranicza hip-hopu i trip hopu, która powstała w Poznaniu w 1999 roku i tworzyli ją wówczas: Przemysław "Hans" Frencel oraz Paweł "Deep" Paczkowski. Duet zadebiutował wydanym rok później nielegalem Najwyższa instancja. Niespełna dwa lata później Paczkowski opuścił skład. Natomiast Frencel samodzielnie kontynuował działalność projektu. Pięć Dwa Dębiec szerzej zaistniał w 2003 roku za sprawą pierwszej, dostępnej w powszechnej sprzedaży płyty P-ń VI. Materiał cieszył się znaczną popularnością w kraju w tym za sprawą piosenki "To my!", która była notowana m.in. na listach przebojów Polskiego Radia. Po roku 2005 wraz z załamaniem się rynku krajowej sceny muzyki hip-hopowej działalność Pięć Dwa Dębiec straciła na intensywności. W 2007 roku Paczkowski powrócił do składu. W efekcie powstał wydany rok później, nakładem własnym, Deep Hans. Zyski ze sprzedaży tej płyty pozwoliły muzykom sfinansować kolejny materiał pt. T.R.I.P., który ukazał się w 2009 roku. Album otrzymał nominację do Superjedynki, nagrody przyznawanej w ramach plebiscytu telewizyjnego towarzyszącego KFPP w Opolu. Członkowie zespołu współtworzą także kolektyw Brudny Zachód i zespół Alkoholiks. Z kolei sam Frencel od 2011 roku występuje w zespole muzyki rockowej Luxtorpeda. Na 17czerwca 2014 planowana jest premiera nowego albumu zespołu N.E.O.
ShataQS to zwycięzcy 6. edycji popularnego muzycznego show - Must Be The Music - tylko muzyka, w którym urzekli jurorów oraz publiczność swoją oryginalnością, spójnością oraz świadomością muzyczną. Grupa powstała w 2012 roku. Grają muzykę łączącą w sobie elementy groove'owego funk'u, soul'u oraz reggae o niebanalnym przekazie, w ciekawych aranżacjach, z bardzo dobrze brzmiącymi partiami wokalnymi. Na swoim koncie zespół ma już pierwszy singiel "You're beautiful" oraz mini płytę "The Colors I know". Liderką zespołu jest piosenkarka, autorka tekstów, artystka scen międzynarodowych ShataQS, mająca za sobą udział w wielu projektach muzycznych m.in. Michael Jackson Tribute w Tokyo w Japonii z braćmi króla Pop Jackson5, czy współpracę z takimi artystami jak Macy Gray, Judith Hill, legenda jazzu Sheila Jordan czy Iwao Furusawa. Niedawno ukazał się kolejny singiel zespołu "Die Free" promujący planowaną na jesień 2014 nową płytę.
Skład utworzony w 2012 roku przez Pawła Kruszewskiego (Kenrishu) i Bartosza Ornoch (Sharak'a). "OSTside of ur brain" to będzie pierwszy album tego składu. Zapowiada się całkiem nieźle już teraz piosenka "List" zdobywa listy przebojów najbardziej popularnych stacji radiowych w Polsce. Nie mają określonego gatunku muzycznego, grają to co po prostu czują czego najlepszym przykładem był przekład poezji A.Mickiewicza na rap. Jak sami mówią "Gramy to co nam mówi serce, to są prawdziwe historie i prawdziwe emocje, cieszymy się każdą chwilą".
W utworze "LIST" gościnnie wystąpiła wokalistka Magdalena Baś. Artystka pojawi się zapewne w innych utworach składu The Ostprausters. W maju 2014 roku The Ostprausters podpisali kontrakt z największą światową wytwórnią Universal Music, w której już pod koniec sierpnia 2014 roku ukaże się debiutancka płyta zespołu pt "The Ost of your Brain".
Talent, technika, muzykalność. Tancerz jedyny w swoim rodzaju. Człowiek o ogromnym sercu i pasji do ludzi. Mame Diarra buduje europejską scenę streetową już od połowy lat 90'tych. O ile dziś kojarzy się miłośnikom tańca ze stylami hip hop oraz house dance, o tyle warto wiedzieć, że zaczynał od breakingu. Przełom nastąpił w 1999 roku. To właśnie wówczas narodziła się jedna z obecnie najbardziej rozpoznawalnych i szanowanych ekip - Wanted Posse Crew, która przez lata kształtowała jego styl. Wtedy narodził się Mamson. W 2001roku grupa zdobyła nagrodę World Champions podczas występu na imprezie Battle Of The Year. Podziwiano ich za unikatowy styl, który w niekonwencjonalny sposób łączył w sobie różne techniki. W takim też kierunku postanowił się rozwijać sam Mamson. W świat house dance wprowadził go Bruce Ykanji i - po prostu - zmienił jego życie. Dziś Mamson uznawany jest za jednego z najlepszych, a lista jego osiągnięć jest imponująca. Regularnie prowadzi warsztaty i występuje na całym świecie, prezentując takie show jak: Badmoves, Transe, Racine, Konexion czy Revolution. Można było go też podziwiać w telewizyjnych programach (francuska edycja Mam talent) oraz musicalach Ten Commandments czy Nuits de Foile. Jednak w głębi serca Mamson pozostaje tancerzem ulicznym, czego dowodem jest udział w wielu imprezach z drugą ekipa - Serial Stepperz. I choć ostatnio coraz częściej można go zobaczyć w roli sędziego, największą wartość ma dla niego zarażanie dzieciaków swoją pasją i przekazywanie solidnej wiedzy.
18 lipca 2014 / STREFA: POWER OF FLAVA /12:40 - 13:40 19 lipca 2014 / STREFA: POWER OF FLAVA /11:00 - 12:00 19 lipca 2014 / STREFA: STREET STYLES /16:10 - 17:10
Pomimo młodego wieku, trudno go nie zauważyć na międzynarodowej scenie. Gil pochodzi z Rotterdamu, gdzie współtworzy ekipę Pop'arazzi Crew. Zaczynał jako "prawa ręka" choreografa teatralnego - Lloyd'a Marengo. I choć obecnie specjalizuje się w hip hopie i improwizacjach, w jego występach widać ogromną fascynację i inspirację teatrem. Byś może dlatego konikiem Gil'a pozostaje experimental. To właśnie ten styl wyniósł go na szczyt i otworzył przed nim nowe możliwości. Swoją klasę potwierdził rok temu wygrywając Juste'y w tej kategorii. Na swoim koncie ma także udział w "Holland's Got Talent" czy "The Ultimate Dance Battle Beat The Best". Rzadko się zdarza, by chłopak z teatralnym zacięciem zaszedł tak daleko wśród tancerzy ulicznych. Dlatego sprawdźcie go koniecznie!
18 lipca 2014 / STREFA: POWER OF FLAVA/ 11:20 - 12:20 18 lipca 2014 / STREFA: ART OF DANCE / 15:00 - 16:00 18 lipca 2014 / STREFA: ART OF DANCE / 17:40 - 18:40 19 lipca 2014 / STREFA: ART OF DANCE / 13:40 - 14:40
Człowiek, w którego żyłach płynie hip hop w swojej najczystszej i najprawdziwszej formie. Jeden z tych, przy którego nazwisku za znakiem równości znajdziemy: Electric Boogaloos, Rock Steady Crew, Soul Train, Poppin', Locking, West Coast, Nowy Jork. Jeśli to za mało, to dodajmy współpracę z takimi artystami jak Michael Jackson, James Brown, Lionel Richie czy bardziej współcześnie - Gwen Stefani. Na deser polecamy teledyski z jego udziałem: chłopakom klasyki 'Beat it' i 'Thriller', a dziewczynom chyba największy hit Janet Jackson 'That's the way love goes'. Do tego nadmienimy, że Pops jest prawdziwym pasjonatem muzyki. Poświęca jej każdą wolną chwilę i aktywnie się rozwija, co wiąże się z niemałymi sukcesami. Na swoim koncie ma występy m. in. z A Tribe Called Quest, De La Soul, Cypress Hill czy LL Cool J. Czegokolwiek byśmy przy tym panu nie napisali, to i tak będzie za mało. Źródło, wiedza, doświadczenie.
18 lipca 2014 / STREFA: POWER OF FLAVA / 15:00 - 16:00 18 lipca 2014 / STREFA: STREET STYLES / 17:40 - 18:40 19 lipca 2014 / STREFA: STREET STYLES / 17:30 - 18:30
Tego pana chyba nikomu przedstawiać nie trzeba. Zaledwie kilka dni temu śledziliśmy jego drogę po zwycięstwo w jednych z najbardziej prestiżowych zawodów street dance - Juste Debout we Francji. Dziś jest nam niezmiernie miło ogłosić, że będziecie mieli okazję uczestniczyć w prowadzonych przez niego warsztatach tanecznych podczas tegorocznej edycji GDM!
Majid Kessab, niektórym znany jako Magilla, pochodzi z Niemiec. Możecie go kojarzyć z występów z ekipą OldFutre, której z resztą jest współzałożycielem. Od 2010 roku przynależy także do hip hopowego kolektywu tanecznego Ghetto - Style z Francji. Jeśli właśnie nie prowadzi warsztatów ani nie jest w drodze na kolejny event, możecie go spotkać w Area 47 Urban Dance Company. To jego studio, w którym trenuje i pracuje na co dzień.
Majid przygodę z tańcem rozpoczął jako dziecko. Dziś, dzięki ogromnemu talentowi i konsekwentnej pracy, jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych tancerzy street'owych na świecie. Jego styl charakteryzuje się niesamowitą kreatywnością, precyzją ruchu, imponującą kontrolą nad ciałem oraz świetnymi izolacjami. Niektórzy, dodaliby jeszcze zapewne perfekcyjne zejścia na ziemię. Łącząc te elementy, Majid staje się nieprzewidywalny i na parkiecie można się po nim spodziewać dosłownie wszystkiego. On sam określa swój taniec jednym słowem: FREEDOM (wolność). Na zajęciach największą wagę przykłada do umiejętności słuchania, interpretowania i czucia muzyki oraz rytmu. Skupia się na tym, aby jego uczniowie rozwijali swój unikalny, niepowtarzalny styl, w oparciu o podstawowe ruchy.
18 lipca 2014 / STREFA: STREET STYLES / 11:20 - 12:20 18 lipca 2014 / STREFA: POWER OF FLAVA/ 17:40 - 18:40 19 lipca 2014 / STREFA: STREET STYLES / 12:20 - 13:20
Zapraszając do udziału w warsztatach tanecznych tancerza tak przesiąkniętego kulturą hip hop jak Mikey Disko sięgamy samych źródeł stylu. początku lat '90. Jeśli nie kojarzycie ekipy Knuckleneck czy Mop Tops, radzimy koniecznie nadrobić zaległości! Mikey jest także współzałożycielem grupy Soul Sector (San Francisco). Wówczas - pierwszej, która wprowadziła na wschodnim wybrzeżu podstawy house dance prosto z Nowego Jorku. Obecnie - jednej z ostatnich ekip lat '90, które dalej aktywnie działają i tworzą kulturę hip hop. Soul Secktor spędzili długie lata szkoląc się u twórców poszczególnych styli, żeby móc dalej przekazywać wiedzę i dbać o rozwój kolejnych pokoleń tancerzy. Z czasem Mikey nie tylko zaczął sędziować najważniejsze imprezy taneczne na świecie (BBoy Summit 2010r. w LA czy IBE 2012r. w Holandii), ale także zaczął je sam organizować (Poppin'& Locking Contest - Homecoming). Za swoją działalność został uhonorowany nagrodą Universal Zulu Nation San Francisco. Mało..? Reszty doświadczycie sami!
18 lipca 2014 / STREFA: STREET STYLES / 12:40 - 13:40 19 lipca 2014 / STREFA: STREET STYLES / 11:00 - 12:00 cena: 15 zł/1h
Istnieje chyba tylko jedno słowo, które najlepiej oddaje charakter kolejnego gościa Festiwalu. Bruce Blanchard to nie tylko tancerz, choreograf, trener personalny czy reżyser. Bruce to artysta. Szacunek tancerzy street'owych zdobył wygrywając z najlepszymi na międzynarodowych imprezach (Juste Debout 2006r. w Niemczech czy Unique Battle 2010r. w Szwajcarii). To umożliwiło mu prowadzenie warsztatów i pracę w prestiżowych studiach tańca na całym świecie (Broadway Dance Centre w Nowym Jorku, Boogiezone Community Class w Los Angeles, Hip Hop Fest we Włoszech). Bruce postanowił pójść o krok dalej. Jest założycielem 'B.O.S.S. TEAM', którego cel to stworzenie grupy tancerzy o nieprzeciętnych umiejętnościach i unikatowym stylu, niemożliwym do porównania z innymi. W tym projekcie jako choreograf skupia się przede wszystkim na procesie kreacji - od samego tańca do kwestii technicznych całego występu. Jednak najpopularniejszą wizytówką Bruce'a pozostaje chyba Kobo Power. Jeśli nie wiecie, o czym mowa - koniecznie weźcie udział w prowadzonych przez niego warsztatach!
18 lipca 2014 / STREFA: ART OF DANCE / 12:40 - 13:40 19 lipca 2014 / STREFA: POWER OF FLAVA / 13:40 - 14:40 19 lipca 2014 / STREFA: POWER OF FLAVA / 16:10 - 17:10 19 lipca 2014 / STREFA: ART OF DANCE / 17:30 - 18:30
Tegoroczną edycję Festiwalu zdecydowanie zdominowali mężczyźni. Ale nie bójcie się - zdolnych pań nie zabraknie! Oto jedna z nich!!! Dey Dey swoją przygodę z tańcem rozpoczęła jako ośmiolatka, próbując sił w hip hopie. Jednak od 2001r. jej serce w pełni należy do funkstyles. Jest jedną z nielicznych kobiet na międzynarodowej scenie tanecznej, która w przypadku tych styli reprezentuje tak wysoki poziom. Można powiedzieć, że swoimi osiągnięciami napisała oddzielny rozdział w historii poppingu. Dlaczego? Jako pierwsza kobieta wygrała w kategorii solo popping UK B-Boy Championship w 2009r., a rok później - Juste Debout. Dey Dey nieustannie się rozwija, co przekłada się na sędziowanie zawodów i prowadzenie warsztatów na całym świecie. Miała także okazję pracować z takimi artystkami, jak Katy Perry czy Madonna. Jej największym komercyjnym sukcesem pozostaje rola YoYo w drugiej części kultowego filmu tanecznego "Streetdance".
18 lipca 2014 / STREFA: STREET STYLES / 10:00 - 11:00 18 lipca 2014 / STREFA: POWER OF FLAVA / 16:20 - 17:20 19 lipca 2014 / STREFA: ART OF DANCE / 11:00 - 12:00
Podczas tegorocznej edycji GDM 2014 w ramach warsztatów tanecznych nie zabraknie również dancehallu! Ponieważ przez ostatnie lata to panie królowały wśród naszych dancehallowych gości, w tym roku stawiamy na pana. Pan nazywa się Rodrigue Dibakoro i choć nie przyjedzie do nas z Jamajki, to możemy Was zapewnić, że zna się na rzeczy i z jego zajęć wyjdziecie w pełni usatysfakcjonowani! Rodrigue osiągnął taneczny sukces długą, ciężką i co ważne - samodzielną pracą. Jako mały dzieciak bacznie oglądał bboy'ów w akcji, by później samodzielnie szkolić umiejętności. Tym, co pchało go do dalszego rozwoju było marzenie dołączenia do francuskiej ekipy La Smala, którą od najmłodszych lat podziwiał i z którą się utożsamiał. Owe marzenie spełnił. Wraz z grupą zdobył tytuł Mistrza Francji oraz 3 miejsce na Mistrzostwach Świata. Jednak dopiero dancehall przyniósł mu spełnienie. Twierdzi, że dzięki jamajskiej kulturze (historii oraz muzyce) odnalazł siebie - styl, wrażliwość artystyczną i taneczne 'ja'. Od 2011r. prowadzi regularne zajęcia w Bordeaux i podróżuje po całym świecie, by zarażać swoją pasją. Chętnych na jego zajęcia nie brakuje! Rodrigue aktywnie działa na rzecz promocji kultury dancehall'u. Od 2012r. jest członkiem kolektywu Swagg Again, z którym nie tylko tworzy genialne choreografie, ale przede wszystkim organizuje eventy dla miłośników tego stylu. Również od 2012r. współpracuje z ekipą Feel'in Unity.
18 lipca 2014 / STREFA: POWER OF FLAVA / 10:00 - 11:00 18 lipca 2014 / STREFA: STREET STYLES / 15:00 - 16:00 19 lipca 2014 / STREFA: STREET STYLES / 13:40 - 14:40 19 lipca 2014 / STREFA: POWER OF FLAVA / 17:30 - 18:30
W poszukiwaniu ciekawej osobistości tanecznej reprezentującej oryginalny styl w waacking'u i vogue'u w Europie trafiliśmy do chłodnej Szwecji. To właśnie z tego kraju pochodzi nasz kolejny festiwalowy gość - Anna "Ninja" Nasstrom. Anna Nasstrom jest pierwszym europejskim członkiem ekipy "The Legendary House of Ninja", a także należy do grupy tanecznej P*fect, która jak sama podaje jest "najbardziej modową grupą taneczną" skupiającą artystów z obszaru mody i tańca voguing'u i waacking'u. Anna uwielbia tańczyć vouging, street jazz i experimental. Przemyca te i inne style w swoim tańcu występując solo, jak np. podczas Berlin Fashion Week z pokazem "boxwood". W jej tanecznej biografii znajdziecie występy w ramach trasy "Swanlake Reloaded", podczas "Detour Festival w Kopenhadze, GBG Dance Festival a także I miejsce w turnieju Streetstar (oczywiście kategoria "voguin"). W 2012 roku szwedzki "Kingsize Magazine" przyznał jej tytuł "najlepszy taniec w Szwecji". Na naszym Festiwalu Anna Nasstrom poprowadzi warsztaty z voguing'u oraz specjalny warsztat street jazzowy.
18 lipca 2014 / STREFA: ART OF DANCE / 11:20 - 12:20 18 lipca 2014 / STREFA: ART OF DANCE / 16:20 - 17:20 19 lipca 2014 / STREFA: ART OF DANCE / 12:20 - 13:20
TWIN B-DASH Poszukując krumpera tegorocznej edycji Festiwalu postanowiliśmy spojrzeć w przeciwną stronę aniżeli Zachód. Jesteśmy ciekawi jak po wschodniej stronie naszej granicy rozwija się scena taneczna, jak tworzą, działają i żyją tancerze. Postawiliśmy na jednego z pierwszych krumperów w Rosji - Slam aka Twin B-dash.
Twin B-dash jest członkiem ekipy "Street kingdom". Na co dzień mieszka w Moskwie. Gdzie tylko może propaguje krumping, nie tylko tańcząc ale również organizując u siebie imprezy takie jak: Hype Out, Buck Season, Krump Bulls. Slam / Twin B-dash zasiadał w jury imprez krumpowych w Szwajcarii, Ukrainie, Rosji, Holandii. Jako uczestnik "battelek" Twin B-dash może być dumny ze zwycięstw w takich turniejach jak Battlezone, Hype Out, EBS i wielu innych. To będzie dla nas wszystkich nowe doświadczenie i taneczna podróż, którą chcemy rozpocząć już dzisiaj.
18 lipca 2014 / STREFA: ART OF DANCE / 10:00 - 11:00 18 lipca 2014 / STREFA: STREET STYLES / 16:20 - 17:20 19 lipca 2014 / STREFA: POWER OF FLAVA / 12:20 - 13:20 19 lipca 2014 / STREFA: ART OF DANCE / 16:10 - 17:10
BILETY DO NABYCIA ZA POŚREDNICTWEM SERWISU bilety24.pl i ticketpto.pl ORAZ W SALONACH SIECI EMPIK
